IT for our second day in Seoul.
Sobrang lapit ng park na ito sa hotel namin. D ko na matandaan yung pangalan. Naalala ko ang Baguio Igorot Park dito. Parehas kasi. Maraming tambay na matatanda at....mapanghi. Mapanghi ang mga streets sa Seoul, kasi maraming senglot sa gabi. Hindi na nila alam ang mundo nila so jingle nalang kahit saan.
Lakad lang kami. There is a theatre here called JUMP. Next time maybe we can go see the shows. Kaninong palm yun? Aba ewan.
Chonggyecheon stream. This place is very interesting. Kasi tinabunan na itong stream na ito para gawing road, pero lately lang hinukay ulit, to ease traffic. Pano? kasi ginawa siyang pedestrian. So baybayin mo itong 6 Km stream na ito, nadaanan mo na ang buong downtown Seoul. Ang linis ng tubig, walang amoy. May mga isda pa. A refreshing place for urban pips.
Marunong na magpicture si Dong! Tinuruan ko yan...hehehe
Ay feeling ang lola!
Sa daan parin yan. The crooked post is interesting. Hindi kailangan maging balakid sa road ang poste. We prefer walking when we go some place kasi mas marami kang nakikita. Pati yung culture ng lugar malalaman mo rin. We had Ice cream from 7-11 on the way. Sunday, talagang deserted ang streets. Sarado lahat. Siguro nasa church lahat. 60% daw ng Koreans are Christians. Yes I remember nung bata ako na meron kaming mga missionary na Koreans.
Sa Namsangol Traditional Folk Village na ito. Mas energetic dito compared to the palace we first visited. Mas interactive, may mga activities. Meron pa ngang wedding nung day na iyon so marami kaming nakitang mga naka traditional costume.
Natatawa si Dong sa dalawang red dot sa cheek nung bride. Habang naghahanap kami ng souvenir later, yung mga dolls may red dot talaga sa cheeks. Tradition nila eh, makulit tong si Dong.
hmmmm. Kimchi. Last Sunday lang gumawa ako ng radish preserve. Natikman namin sa Korea. Masarap pero ang baho! amoy utot. I will make it again pero dapat konti konti lang kasi habang tumatagal nakababad sa suka, bumabaho. Tuwing bukas ng ref namin this week, parang may umuutot...halos amoy na patay na daga na. Dito sa Namsangol may mas murang picture for the traditional clothes. 1,000 won lang ang rent sa damit, unlimited pictures sa sarili mong camera. Pero mas OK parin yung sa studio. Sabi ko lang yon sa sarili ko para hindi ako manghinayang sa 25,000 won na binayad ko for 1 picture.
Meron nga dito libre eh, yung mga life sized pictures na may face cut out na ilalagay mo nalang yung mukha mo. Merong mga cultural shows sa village na ito pero by schedule.
Lunch time na... next destination namin is Myong Dong shopping street. Sa bukana ng shopping street, marami nang kainan. Nag inarte kaming mag asawa na dapat seafood ang kainin, dapat barbeque. Umabot na kami sa kabilang dulo, alas 2 na ng hapon, tuyo na mga bibig at lalamunan namin, mahihimatay nako sa gutom...wala kaming nakitang seafood. We settled for a japanese resto, fried fish and chicken lang ang menu.... hihimatayin na talaga ako sa dismaya. Sige na nga kain nalang. Enjoy dinner nalang later.
We went around City Hall (na under renovation) lakad and picture sa mga unique na buildings.
Then we headed for N Seoul Tower.
Aakyat sa tower via two rides ng cable car. Yung unang sakay libre, yung susunod may bayad. Dapat maingat pag bumili ng ticket, kasi may one way at round trip. Kung one way lang bibilhin mo, lalakad ka sa Zig Zag road pababa ng mountain. Maganda siguro ito kung may time at type mo ang nature. Parang awa mo na Dong, hindi ko na kayang maglakad pa. i round trip mo na yan.
Upon reaching, magtatakipsilim na. So madali kaming nag view and picture ng Seoul. Simple lang ang Seoul. Feeling ko talaga nasa Baguio lang ako. Excep siyempre yung mga high rise buildings nila. Andito rin yung Teddy Bear Museum, na akala ko is a collection of bears. Yun pala yung history ng Korea is depicted using teddy bears as the characters.
Dito rin makikita ang LOVE padlocks. sandamakmak na mga lock ang pinagkabit kabit sa fence around the tower. Na-feature daw ito sa Balitang K sabi ni Dong. First time ko makakita ng ganito. Now I learn na this is practised all over the world. These padlocks are supposed to symbolize the lover's commitment to each other. How meaningful for Dong and I as we are celebrating our anniversary here.
We waited for the night to have a chance to see the lights of Seoul. Namatay na naman yung camera namin. Kaya pala pilit ng pilit yung saleman na bumili kami ng extra battery dati. Buti kaya pa ng cell phone ko.
Seoul at night as seen from Mt. Namsangol where the N Seoul Tower stands 777 feet high from it's base. Courtesy of my Sony Ericsson camera phone. I love my phone! I took 432 pictures in Korea using my phone alone.
From the tower, we headed home. This time nag train na kami kasi hindi ko na kaya. We rested for a while then headed out again for dinner. Anong dinner natin? Alas diyes na ng gabi. Yung malapit nalang sa hotel. Siyempre dapat seafood barbeque. Sige maghanap kayong mag asawa. Sarado na halos. So we had to settle for street food. Dun sa mga nag-iinuman. Pulutan lang nila, dinner na namin. Ang sarap ng sea shells na ito. Pinakulo lang. 11 pm na kami nakakain. Isang oras kaming umikot ikot.
Dong and I had a wonderful time in Korea. Second oversea trip namin ito together. I noticed many changes sa asawa ko after this trip. We are more in love siyempre, tapos excited na siya for another trip. Samantalang dati ako lang nagpupumilit jan mag explore ng other places. Lagi lang kaming nasa Festival Mall sa Alabang dati. Saturday and Sunday, every week...haaay. So sa Japan daw ba kami or sa Thailand next year? Ang yabang, may pera ka ba Dong? Wala pero ikaw marami...hahaha. Kainis. Medyo ok ok narin ang planning ng asawa ko. Dati kasi kung may pupuntahan kami, since ako ang nag initiate, dapat alam ko kung paano pumunta doon. Wala siyang pakealam. Sa loob loob ko lang, siya ang lalaki dapat siya ang guide. Hay naku laging sablay, pag nagtanong ako ng direction, ang kulit kulit daming tanong, walang sagot, naiinis ako pag ganun. On both oversea trips namin, clear ang instruction ko. Siya bahala sa IT, susunod lang ako. OK naman ang practice niya sa Taiwan and Seoul. Hindi rin mahilig magpapicture yan. Pero ngayon, kahit okray, nagpipicture kaming dalawa, wala pa kaming tripod...sabi nga ng office mate ko, your husband looks very happy in your pictures. Naman...weekend in Seoul hindi pa ba siya sasaya.
Magastos turuan si Dong! Pero worth it.
No comments:
Post a Comment